Meer zen

Lekker ontbeten, wel paranoïde wat betreft mineraalwater en orange juice (gewoon ranja aangelengd met, jawel: water). Een blik over de stad vanaf de 10e verdieping van mijn hotel, met zwembad veel te koud om in te zwemmen :’) ik voel me uitgerust en klaar om te gaan ontdekken. Eerst een nieuwe slaapplek vinden, voor het eerst grab (soort über) gebruiken en dan weer indrukken opdoen. Uitdaging: vragen stellen! En een stille plek in Hanoi vinden voor mijn eerste meditatie (dat is niet makkelijk denk ik). 

Wat maak je toch veel mee op zo een dag joh. Dit stuk hierboven typte ik vanmorgen maar het lijkt wel drie dagen geleden! Ik ben geïnstalleerd in mijn topbunk van een stapelbed in een kamer die ik deel met nog 5 dames. Hierbij zitten 2 Duitse dames waarmee ik spontaan de avond heb doorgebracht. Gezellig om samen te eten en te drinken. Maar even terug naar vanmiddag, want die stille (ofja bijna stille) plek heb ik gevonden hoor! Met een grab chauffeurtje erheen gereden (ja want Aziaten zijn klein), dit ging soepel en kost maar n’n euro. Geen woord Engels spreekt ie, maar dan ook echt geen woord. Gelukkig is dat ook niet nodig want er zijn prrrrrrachtige Aziatische songs die we luisteren op volumestandje 100. Toch een moment van genieten dat we samen hebben gedeeld :’) hij bracht mij naar een wonderschone, GROENE plek in Hanoi. De tempel van literatuur genoemd, omdat er les werd gegeven aan de Vietnamezen. Want met kennis ontwikkel je jezelf en dat werd gestimuleerd door de filosoof Confucius en later door de keuningen. Een mooi citaat van bovengenoemde filosoof: “Een mens heeft twee oren en één mond om twee keer zoveel te luisteren dan te praten.” Naast mooie bomen en plantjes ook weer verering gezien en ook daadwerkelijk erende Vietnamezen die ritueeltjes deden bij de standbeelden, bij al het goud en de verdere symbolen. Mooi aan de Oosterse cultuur vind ik wel dat alles een betekenis heeft. Geen beeldje, plantje of opstelling is ondoordacht. Echte aandacht voor wat je aan het doen bent, een ware kunst. Aandacht in het hier en nu hebben dus, iets wat ik vandaag in elk geval gedurende 30 minuten heb kunnen beoefenen in de mooie zentuin. Lekker op mijn meditatiekussentje (ja ja opblaasbaar; verhipt zenboeddhisme is niet gek). 

Bovenstaande staat weer lekker in contrast met het avonddiner; zittend op mini plastic krukjes aan de straat met 180000 scooters, brommers en auto’s die tezamen allemaal even chaotisch het straatbeeld vormen. Je kunt je de herrie misschien voorstellen, maar verdubbel het nog ff (ik heb een gevoelig gehoor) ;) 

Daarna nog even het Stratumseind van Hanoi ontdekt, hier was de chaos evenzo aanwezig. Een biertje tussen heul veul drinkende, luidruchtige Aziaten en af en toe wat verdwaalde toeristen. Toch wel leuk, gewoon omdat telkens als je denkt dat iets ECHT niet gaat passen (mensen, brommers, foodcar, 20 mensen om een minitafeltje met minikrukjes), maar nee joh past prima! Ongelooflijk hoe georganiseerd alles in Nl is in vergelijking met hier.

Nou vooruit, nog een citaatje van confucius dan: 

“Geef me werk wat bij me past en ik hoef nooit meer te werken.”

Ik mag hem wel die beste man ;) welterusten